Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Tragopogon dubius & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Coucourèu

Tragopogon dubius

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Barbabou, Bouchino.

Nom en français : Salsifis douteux.

Descripcioun :
I'a quatre principalo meno de barbabou au nostre. An tóuti de lòngui fueio que dounon d'èr à-n-aquelo dóu pòrri. Aquéu èi de coulour jauno (ié dison pèr acò coucourèu) coume lou di prat. Pamens a un pecout boutis e mai boumbu que T. pratensis. Coumpara emé lou barbabou-de-prat.

Usanço :
Se dis "manja de barbabou" quouro se manjo pas gaire. Poudès pamens acampa li jóuini fueio pèr vosto ensalado champanello, lou goust es agradiéu e dous. Sa racino se manjo crudo vo cuecho, èi richo en inulino qu'ajudo à la digestioun (mèfi pamens pèr aquéli que ié soun alergi). Ei bon contro lis artèri tapado, la pisso-douço (diabèto) e l'ipertesuro.

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Tragopogon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello

Liò : Champ - Prado umido - Mar
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Tragopogon dubius Scop., 1772

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Tragopogon dubius & Blitum bonus-henricus

CC
CC
CC
CC
R
CC
C
C

Coumpara Coucourèu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò